Full moon party
Door: Sanne en Mathijs
Blijf op de hoogte en volg Sanne
14 Maart 2014 | Thailand, Ko Phangan
14-3:
Een dag voor de beroemde full moon party. Ko Phangan here we come! Het werd mijn tweede keer op dit eiland en voor mij heeft het heuvelige eiland met grote kokosnootbomen iets magisch. Toen ik hier anderhalf jaar geleden met Sanne was voelde ik me extreem gelukkig en zo voelde het nu weer. Op de boot begon het al, ik genoot van de muziek op mijn Ipod en glimlachte van oor te oor. Die glimlach werd alleen maar groter toen ik het resort (tanouy garden) zag waar we drie dagen zouden verblijven. Een bungalow tussen de palmbomen, een zwembad met ligbedden en een hele lieve eigenaars met de meest schattige kinderen. Ik wilde Mathijs meteen mijn favoriete eiland laten zien al bleek al snel dat ik nog lang niet alles gezien had! We kwamen langs de mooiste natuur, watervallen (de meeste helaas opgedroogd) en olifanten. Mathijs was net zo onder de indruk als ik, 'echt genieten van natuur' noemde hij het. In de avond reden we op onze mega snelle scooter (helaas niet echt van ons) naar party beach Haad rin. Het strand waar het allemaal te doen is en waar ik mijn eerste echte Thaise strandfeest heb gehad. Met je blote voeten in het zand, dansen op de chille muziek met mensen van over de hele wereld met wie je buckets deelt. Voor mij paradijs op aarde. De full moon party had ik nog niet meegemaakt en die zou de volgende dag op dit strand plaatsvinden. Voor nu lieten we de body paint en de buckets staan en gingen we voor een pizza met uitzicht op de mensen die zich onder lieten schilderen en het wel al op een zuipen zetten. Wij hadden zelfs een ligbad in onze bungalow, dus de buckets konden wachten!
15-3:
De dag voor de full moon. We wilden ons zelf niet te moe maken aangezien het feest van 21:00 u tot volgende ochtend 12:00 (en misschien wel langer) zou duren. Met de scooter op weg naar bottle beach een prachtig strandje in het noorden. Uiteindelijk strandden we op hat thong nai pan noi, een strand die mogelijk nog mooier was. Aangezien bij de full moon veel body paint en neon (fluoriserende) kleren de show stelen gingen we shoppen. Ik vond een schattig fluoriserend geel rokje en Mathijs een geel hempje die ik inmiddels aan mag als pyama vanwege de wat aanstootgevende tekst. Om 22:00 u hadden we afgesproken met Marion en Baptiste, twee Fransen die we in Ko Tao ontmoet hadden. Zij waren inmiddels samen met twee Canadezen, dus met zijn zessen begonnen we aan onze eerste buckets en kleurden we elkaar in met bodypaint. Om 22:00 u was het al super druk, dj's speelde de dance/house treks van dit moment en velen gingen uit hun dak alsof het hun laatste dag op aarde was. Baptiste en Marion moesten om 7:00u hun boot halen dus na veel te dansen, te sjansen en te drinken verlieten ze ons rond een uur of 5. De Canadezen waren we al een tijd geleden kwijt geraakt. Het is echt moeilijk om bij elkaar te blijven op een feest als dit, ik denk dat het er wel 20.000 mensen waren. Wij dansten door tot we echt heel moe waren. Er waren twee opties: de taxi nemen en gaan slapen in ons heerlijke bed of gaan slapen in de speciaal daarvoor gemaakte sleeping area. We twijfelden nog heel even (we wilden graag zien tot hoelang het feest zou duren) maar kozen toch voor optie a. Eenmaal in de taxi zagen we het licht worden en ik voelde me weer wakker. Met heel de jeep (zo'n 8 man) zongen we liedjes en het was zo gezellig dat ik eigenlijk weer terug naar het feest wilde maar helaas ons resort was al in zicht. Ons idee was om nog lekker te zwemmen, maar het zwembad hadden ze helaas op slot gedaan. Ik was toch wel moe, na het douchen (en mijn poging al mijn bodypaint te verwijderen) eenmaal op bed viel ik al als een blok in slaap.
16-3:
Dat dit niet onze beste dag was is een understatement. Nou denk je natuurlijk, door de dikke kater. Maar nee was het maar de kater! Toen ik mijn backpack ging ordenen kwam ik erachter dat ik een creditkaart miste. In paniek maakte ik Mathijs wakker die meteen in zijn backpack keek en wat bleek? Die was ook weg. We verdeelden de kaarten zo goed mogelijk over onze bagage zodat we nooit zonder zouden komen te zitten wat er ook gestolen werd. Achteraf was dat niet slim. Onze tip doe nooit een creditkaart in je backpack, neem er gewoon een mee en doe die in je portemonnee. De kaarten zijn er tijdens onze reis van Bangkok naar de Ko Tao uitgehaald, dit terwijl ze in een afgesloten bagageruimte hebben gezeten, ze goed verborgen zaten en we de backpacks de rest van de tijd voortdurend in ons zicht hebben gehad. Om een lang verhaal kort te maken er is van mijn kaart 560 euro en van die van Mathijs 900 euro afgeschreven en na heel veel formulieren, gebel en geregel deelt onze bank mee dat we pech hebben omdat ze van mening zijn dat het grove nalatigheid betreft. Tot overmaat van ramp hadden ze de enige creditkaart die we over hadden geblokkeerd! Maar goed laten we het weer over interessantere en leukere zaken hebben. We hebben geprobeerd om onze dag er niet te veel door laten te verpesten en hebben lekker gechilled aan het zwembad. In de avond hebben we heerlijk Thais gegeten met als afsluiter een bananencake op de nachtmarkt bij de pier.
17-3:
Dit was onze laatste dag op het eiland dus mijn laatste kans om een heerlijke strandwandeling te maken. Muziekje in waar ik dan kei hard mee mee brul want op het nog verlaten strand was er toch niemand die me hoorde. In de avond namen we de slaapboot die tot ons geluk nog best comfortabel was ook naar de westkust van Thailand. Andaman Islands here we come!
Een dag voor de beroemde full moon party. Ko Phangan here we come! Het werd mijn tweede keer op dit eiland en voor mij heeft het heuvelige eiland met grote kokosnootbomen iets magisch. Toen ik hier anderhalf jaar geleden met Sanne was voelde ik me extreem gelukkig en zo voelde het nu weer. Op de boot begon het al, ik genoot van de muziek op mijn Ipod en glimlachte van oor te oor. Die glimlach werd alleen maar groter toen ik het resort (tanouy garden) zag waar we drie dagen zouden verblijven. Een bungalow tussen de palmbomen, een zwembad met ligbedden en een hele lieve eigenaars met de meest schattige kinderen. Ik wilde Mathijs meteen mijn favoriete eiland laten zien al bleek al snel dat ik nog lang niet alles gezien had! We kwamen langs de mooiste natuur, watervallen (de meeste helaas opgedroogd) en olifanten. Mathijs was net zo onder de indruk als ik, 'echt genieten van natuur' noemde hij het. In de avond reden we op onze mega snelle scooter (helaas niet echt van ons) naar party beach Haad rin. Het strand waar het allemaal te doen is en waar ik mijn eerste echte Thaise strandfeest heb gehad. Met je blote voeten in het zand, dansen op de chille muziek met mensen van over de hele wereld met wie je buckets deelt. Voor mij paradijs op aarde. De full moon party had ik nog niet meegemaakt en die zou de volgende dag op dit strand plaatsvinden. Voor nu lieten we de body paint en de buckets staan en gingen we voor een pizza met uitzicht op de mensen die zich onder lieten schilderen en het wel al op een zuipen zetten. Wij hadden zelfs een ligbad in onze bungalow, dus de buckets konden wachten!
15-3:
De dag voor de full moon. We wilden ons zelf niet te moe maken aangezien het feest van 21:00 u tot volgende ochtend 12:00 (en misschien wel langer) zou duren. Met de scooter op weg naar bottle beach een prachtig strandje in het noorden. Uiteindelijk strandden we op hat thong nai pan noi, een strand die mogelijk nog mooier was. Aangezien bij de full moon veel body paint en neon (fluoriserende) kleren de show stelen gingen we shoppen. Ik vond een schattig fluoriserend geel rokje en Mathijs een geel hempje die ik inmiddels aan mag als pyama vanwege de wat aanstootgevende tekst. Om 22:00 u hadden we afgesproken met Marion en Baptiste, twee Fransen die we in Ko Tao ontmoet hadden. Zij waren inmiddels samen met twee Canadezen, dus met zijn zessen begonnen we aan onze eerste buckets en kleurden we elkaar in met bodypaint. Om 22:00 u was het al super druk, dj's speelde de dance/house treks van dit moment en velen gingen uit hun dak alsof het hun laatste dag op aarde was. Baptiste en Marion moesten om 7:00u hun boot halen dus na veel te dansen, te sjansen en te drinken verlieten ze ons rond een uur of 5. De Canadezen waren we al een tijd geleden kwijt geraakt. Het is echt moeilijk om bij elkaar te blijven op een feest als dit, ik denk dat het er wel 20.000 mensen waren. Wij dansten door tot we echt heel moe waren. Er waren twee opties: de taxi nemen en gaan slapen in ons heerlijke bed of gaan slapen in de speciaal daarvoor gemaakte sleeping area. We twijfelden nog heel even (we wilden graag zien tot hoelang het feest zou duren) maar kozen toch voor optie a. Eenmaal in de taxi zagen we het licht worden en ik voelde me weer wakker. Met heel de jeep (zo'n 8 man) zongen we liedjes en het was zo gezellig dat ik eigenlijk weer terug naar het feest wilde maar helaas ons resort was al in zicht. Ons idee was om nog lekker te zwemmen, maar het zwembad hadden ze helaas op slot gedaan. Ik was toch wel moe, na het douchen (en mijn poging al mijn bodypaint te verwijderen) eenmaal op bed viel ik al als een blok in slaap.
16-3:
Dat dit niet onze beste dag was is een understatement. Nou denk je natuurlijk, door de dikke kater. Maar nee was het maar de kater! Toen ik mijn backpack ging ordenen kwam ik erachter dat ik een creditkaart miste. In paniek maakte ik Mathijs wakker die meteen in zijn backpack keek en wat bleek? Die was ook weg. We verdeelden de kaarten zo goed mogelijk over onze bagage zodat we nooit zonder zouden komen te zitten wat er ook gestolen werd. Achteraf was dat niet slim. Onze tip doe nooit een creditkaart in je backpack, neem er gewoon een mee en doe die in je portemonnee. De kaarten zijn er tijdens onze reis van Bangkok naar de Ko Tao uitgehaald, dit terwijl ze in een afgesloten bagageruimte hebben gezeten, ze goed verborgen zaten en we de backpacks de rest van de tijd voortdurend in ons zicht hebben gehad. Om een lang verhaal kort te maken er is van mijn kaart 560 euro en van die van Mathijs 900 euro afgeschreven en na heel veel formulieren, gebel en geregel deelt onze bank mee dat we pech hebben omdat ze van mening zijn dat het grove nalatigheid betreft. Tot overmaat van ramp hadden ze de enige creditkaart die we over hadden geblokkeerd! Maar goed laten we het weer over interessantere en leukere zaken hebben. We hebben geprobeerd om onze dag er niet te veel door laten te verpesten en hebben lekker gechilled aan het zwembad. In de avond hebben we heerlijk Thais gegeten met als afsluiter een bananencake op de nachtmarkt bij de pier.
17-3:
Dit was onze laatste dag op het eiland dus mijn laatste kans om een heerlijke strandwandeling te maken. Muziekje in waar ik dan kei hard mee mee brul want op het nog verlaten strand was er toch niemand die me hoorde. In de avond namen we de slaapboot die tot ons geluk nog best comfortabel was ook naar de westkust van Thailand. Andaman Islands here we come!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
