Visum India, Hikkaduwa en Galle

13 januari
De dag van het aanvragen van een visum voor India. We hebben allerlei verhalen gehoord over lange rijen, dat ze de vreemdste informatie van je willen en dat een groot aantal formulieren vooraf online ingevuld moeten zijn. Gelukkig viel het allemaal heel erg mee. Oke, onze pasfoto's waren niet goed, het visa office had een andere locatie dan die in de lonely planet stond en inderdaad een uitgeprinte versie van visa aanvraag is nodig, maar binnen twee uurtjes was de klus geklaard. Helemaal trots trakteerden we onszelf op een lux ontbijtje bij de green cabin waar we de avond hiervoor een uitgebreid driegangen diner verorberd kregen en dat voor nog geen drie euro p.p. Voornamelijk de witte chocolade mousse en marshmellow pudding met butterscotch zijn lekkernijen waar ik mijn vingers nog bij af lik wanneer ik er aan denk. Genoeg over eten, op naar de volgende bestemming: Hikkaduwa, wat bekend staat als hippieplaatsje, surfwalhalla en om haar prachtige zandstranden. De stranden van dit plaatsje zelf zijn door zowel het toerisme als door de tsunami van 2004 niet meer wat het geweest is. Gelukkig voor ons kwamen we Hansa tegen op Colombo railway station. Hij sprak ons aan en bleek een guesthouse in Akurala te runnen een klein plaatsje tussen Ambalangoda en Hikkaduwa in. In het begin van het gesprek wisten we niet of we deze man met mooie verhalen over verlaten strandjes, lekker eten en goedkope kamers wel moesten vertrouwen. Hij overtuigende ons met reviews, verhalen en prachtige foto's waar ik geen moment spijt van heb gehad. Na een heftige treinreis (ik had werkelijk geen idee dat er zoveel mensen in een trein pasten) doken we bij aankomst meteen de zee in waar verder inderdaad niemand te bekennen was. Die avond leerden we op Aziatische wijze te eten met onze handen (ja papa en mama dat mag hier echt!) en ontmoette we medebackpackers uit zowel Australie, Duitsland en de VS. We sloten deze geslaagde dag af met een turtle tour op het strand, aangezien moeder schildpad bij maanlicht het strand op komt om daar eieren te leggen. Helaas voor ons geen succes, wel vonden we krabjes met en zonder schelp om henheen. Ik wist het zeker dit is een plek om echt het backpack-gevoel te krijgen en om echt tot rust te komen.
14 januari
Hikkaduwa verkennen en het plan was om ons op een surfboard te wagen. Verbaasd waren we toen we met de bus aankwamen en niemand zagen surfen. Dit was logisch vertelde een surfinstructeur ons, de hoge golven zijn er namelijk alleen s'ochtends om 7u en s'middag rond 4u. Dit was meer de tijd om te snorkelen. Gehoorzaam huurden we een snorkel en zagen daarmee 100den vissen waar je dwars door heen zwom. We kregen er maar geen genoeg van maar daar dacht mijn rug en in meerdere mate de rug van Mathijs toch echt anders over. Roder dan rood! Dagen er na nog heb ik Mathijs zijn rug behandelt met pure aloe vera die we bij een kruidenmannetje in Galle gekocht hadden. Tijd om uit de zon te gaan relaxen dus dat hebben we dan ook gedaan de verdere dag en avond. Waar we in Negombo en Colombo overactief waren en zuchtig naar en meer indrukken hadden we hier de chill modus zeker te pakken!
15 januari
Naar Galle met de bus heen en terug. In eerste instantie zag ik er wat tegenop aangezien de bussen bomvol kunnen zijn, maar het viel alles mee we hadden zelfs een zitplaats! Bovendien scheelde het een hoop dat ik geen 13kg zware backpack mee hoefde te sleuren. Die lag veilig bij Hansa's place. Galle staat onder andere bekend om het enige Nederlandse fort wat nog helemaal intact is. Toen de tsunami kwam vielen er veel doden in Galle maar degene die binnen het fort verbleven waren veilig. Dutch wall won't fall is een veelgebruikt rijmpje hier. Binnen het fort bevinden zich veel koloniale Nederlands uitziende gebouwen, kerkjes, moskees, tempels, restaurants, guesthouses noem het maar op. Wat ik vooral mooi vond vond is over de muur van het fort lopen met een prachtig uitzicht over de turquoise zee.
16 januari
We waren van plan om de bus van 7u naar Hikkaduwa te nemen want we wilden toch echt nog surfen! De wekker hebben we dan ook echt gezet maar we lagen gewoon te lekker in ons hemelbedje (of ja een simpel wat krakkemikkig bed met musquito net maar zo voelde het wel). Er uit komen was echt geeen optie! Aangezien ik na een paar uurtjes heerlijk verder geslapen te hebben toch echt nog wilde surfen (ik bedoel hallo ik had het zelfs op facebook gezet, hoe vaak komt dat voor!) zijn we langs omliggende hotels en guesthouses gegaan om door een surfboard te lenen. Zo gezegd zo gedaan. Na een plekje in de zee zonder al te veel rotsen gevonden te hebben (een van de Australiërs had dit namelijk geprobeerd, want meer rotsen meer golven, maar de rotsen staan nu waarschijnlijk nog in zijn rug gekerfd) klommen we dan eindelijk het board op. Dit was helaas niet zo gezegd zo gedaan. Als het me al lukte om te gaan staan, viel ik vrijwel meteen weer om. Mathijs had iets meer succes, maar het hield niet over. Waar we het ophouden is dat de golven die er al waren niet goed waren. Nee, echt niet! Volgende keer meer geluk na heerlijke bananenpannekoeken met kokosnoot gingen we op tour. Eerst naar de mijnen waren ze veel maanstenen vinden, waarvan ik de dag ervoor een zilveren ringetje heb gekregen van Mathijs als aandenken aan deze relaxte plaats. Alles doen ze in de mijnen nog met de hand, niet machinaal. Mathijs kon er met zijn hoofd niet bij, een goed werkende machine zou tenslotte zoveel mankrachten schelen! Hansa legden ons uit dat alleen de elektriciteit om een dergelijke machine op gang te houden meer zou kosten dan het salaris van drie mankrachten. Echt bizar! Vervolgens naar de turtlefarm, waar ze met veel liefde babyturtles in leven houden om ze wanneer ze groot genoeg zijn om vijanden te weren terug te brengen naar zee. Ook waren er een aantal volwassen turtles, waarvan je er een paar zelfs vast mocht houden. Het is niet hetzelfde als zelfs schildpadden spotten op het strand, maar het was voornamelijk mooi om te zien hoeveel moeite en tijd medewerkers en vrijwilligers in de dieren stoppen. Als laatste onderdeel van de tour die Hansa voor ons samengesteld heeft is er de bootsafari door een uitgestrekte lagoon. In dit geval betkende dit o.a. vogels en reptielen spotten, een vismassage (heel fijn al kietelt het onwijs!) en het vasthouden van een babykrokodil. Kortom een zeer geslaagde dag!