Paleizen en bollywood

23 januari
Gelukkig voelde Mathijs zich de volgende dag al iets beter al hield het niet over, verder dan wat bananen eten kwam hij nog niet. We hadden echter weinig keus en moesten toch echt verder reizen, weer op naar Colombo. De volgende ochtend zouden we daar onze paspoorten inleveren bij het India visa office om een visa in ons paspoort te laten zetten. 25 januari zou het vliegtuig naar Chennai namelijk echt niet op ons wachten!
25 januari
Deze ochtend hadden Mathijs en ik beide een wat onbestemd gevoel. Die avond zouden we dan eindelijk in India zijn. Vele extreme verhalen hadden we gehoord van andere backpackers; mensen die dood liggen te gaan op strand, stank, smerigheid en druk verkeer in de meest heftige vorm. Maar wat is er dan zo geweldig aan India vroeg Mathijs op visa office aan Lauren, een meisje uit jersey die vanaf Colombo (zo blijkt nu) met ons mee reist naar India. Dat kon ze niet echt uitleggen, het is de atmosfeer, je voelt het wel als je er bent was haar antwoord. Daar konden we het dan mee doen. Eenmaal op het vliegveld moesten we bijna nog een vlucht vanuit India boeken om aan te tonen dat we India wel echt zouden verlaten voordat ons 3 maanden visa verlopen is. Onze vlucht twee weken later vanaf Singapore terug naar Nederland heeft ons gelukkig gered. Een heerlijk te westers geprijsde frappuchino bij Coffe and Beans waar Lauren bij ons aansloot die dezelfde vlucht had geboekt, was onze laatste Sri Lanka ervaring! Bye bye Sri Lanka, hello India!
Zodra ik het vliegtuig weer uitstapte voelde ik een positieve vibe, ik had hier zin in! Oke mijn paspoort moest ik wel heel vaak laten zien, maar ik was dan toch eindelijk in India. We hadden de grootste lol met de taxichauffeur die ons naar ons hostel bracht en die o.a. hield van dansen op Indiase muziek tijdens het rijden. Het tweede hostel wat we bekeken was werkelijk prachtig: broadlands logde hostel. Het gebouw is vroeger een paleis van een marahadja geweest en het uitzicht van de rooftop is prachtig. Om echt een goed beeld te krijgen moet je toch eigenlijk echt de foto's zien (zie facebook). Terwijl we ons paleis aan het verkennen waren zien we een aantal backpackers op een gezellige veranda gemaakt van matrassen en knusse kussens met Indiaas motief. Deze veranda behoort toe aan Alexandra, een jong vrouw met zowel Zweeds als Indiaas bloed en haar Duitse vriend Olivier. Ze werkt in Chennai als consultant en heeft veruit de mooiste en grootste kamer van het hele paleis, ik bedoel hostel. Ze zijn ongelooflijk gastvrij en nodigden ons dan ook meteen uit om erbij te komen zitten en te genieten van de relaxte sfeer onder het genot van een drankje en een joint die af en toe rond ging. Een betere eerste avond in India hadden we ons alle drie niet kunnen wensen....
26 januari
De wekker ging al om 07:00 u s'ochtends wat ons na een zeer geslaagde nacht nogal zwaar viel, maar dit had een goede reden. De vorige avond vroegen we aan een mannetje dat bij het hostel hoorde met een stem zo schor als je nog nooit hebt gehoord om alcohol voor ons te halen. We hadden gehoord dat de likeurshop voor toeristen en met name voor de vrouwelijke een no go is. Hordes dronken Indiase mannen met grijpgrage handen schijnen zich daar namelijk te verzamelen. Voordat we dit echter konden vragen, kreeg ik een vraag terug van de schorre man. Of ik niet als een actrice in een bollywood film wilden spelen. Nog voordat we de vraag konden verwerken snelde hij ons voor naar een man uit de filmindustrie de nog een vrouw en een man zocht voor de actiefilm de Iron horse. De film zou in april in de Indiase bioscopen te zien zijn en we kregen er nog voor betaald ook! Lauren was helemaal lyrisch en zo overtuigde ze ons om het te doen, waar we dan ook zeker geen spijt van hebben! Een winkel waar ze Royal enfield motors verkochten was onze studio en al snel kwamen de visagisten om de make-up en ons kapsel te doen. Wat wel een beetje jammer was is dat ik mijn eigen kleren aan moest houden die ik zelf helemaal niet zo geschikt vond voor de film! Mijn rol was om informatie te vragen over motorhelmen, iets waar naar mijn mening een stoere look bij zou passen, terwijl ik een lange rok aanhad! Mathijs kreeg wel een stoer t-shirt aan en hij mocht in meerdere scene's doen alsof een motor wilde kopen. Helaas mochten we niet echt op een motor rijden wat een bollywood actrice die een van de hoofdrollen had me voor de grap had verteld. Ze was heel aardig en had al in veel films gespeeld en ze hoopte dat deze film haar doorbraak zou worden, maar haar humor snapte ik niet. De grootste ster van de film zei niet zo veel tegen ons en had last van sterallures, aangezien ze erg bazig was en tegen iedereen schreeuwde. Het was heel leuk om dit mee te maken en te zien hoe het op een filmset in zijn werk gaat. Wat er minder leuk aan is, is dat je heel veel moet wachten tussen de scene's door, de scene's heel vaak overnieuw moeten en als je iets niet goed doet worden de filmmakers erg ongeduldig. Actrice zijn is wat dat betreft misschien toch niet zo geweldiig als ik dacht... Al ga ik de film zodra hij uit is natuurlijk meteen kijken en dan maar hopen dat onze scene's er niet uitgeknipt worden!